Zuidplas/Gouda – Een auto-ongeluk. Een Postcodeloterij-hoofdprijs in een dorpje met maar één postcode. Een journalist op zoek naar een goed verhaal. En een flinke dosis spanning, moorden en winnaars en verliezers: het zijn allemaal ingrediënten van ‘Noodlot’, het vierde boek van de Goudse schrijfster Marlen Visser. Noodlot speelt zich af in Vierschoten, het fictieve vijfde dorp van Zuidplas, en ook een beetje in Gouda. De thriller is inmiddels te koop bij elke boekhandel en Visser hoopt dat het boek straks ook op de nachtkastjes van de inwoners van Zuidplas ligt. We spreken met haar over Noodlot.
De geboorte van een schrijfster
Eigenlijk heeft ze nooit schrijver willen worden en is het een ‘cadeautje’ van haar dochter: ‘Ginger besloot op 11-jarige leeftijd dat ze een boek ging schrijven. Om haar een beetje te helpen keek ik mee en gaf ik advies. Na een paar weken gooide ze 80 pagina’s weg, want ze ‘was gestopt met schrijven’, maar ik kreeg toen eigenlijk net de smaak te pakken.’
Out of the blue pakte ze er op een zondagmiddag pen en papier bij en werd schrijfster Marlen Visser geboren. Inmiddels schrijft ze al ruim tien jaar, heeft ze drie boeken en een luisterserie op haar naam staan en geeft ze diverse schrijfcursussen en -workshops. Visser: ‘Ik vind het fantastisch dat letters tot leven komen op papier. Het gegeven dat die ‘platte’ tekentjes zich in ieders hoofd omvormen tot beelden en dat mensen me zeggen dat ze het idee hadden dat ze in een film zaten… Het is toch ongelooflijk dat een boek zoiets met mensen doet?’
Peter R. de Vries
De schrijfster doorloopt een aantal fasen in haar schrijfproces. Visser: ‘In de eerste fase ben ik heel onbevangen aan het schrijven. De fase die volgt is vaak een zoektocht: ik worstel met de structuur, de opbouw van spanning en ik zoek naar elementen die mijn boek uniek moeten maken. Fase 3 is de redigeerfase en die is eigenlijk het fijnst: dan vraag ik proeflezers om mee te kijken, schuif ik met onderdelen en schuur ik aan de afwerking.’
Peter R. de Vries was ook zo’n proeflezer bij Noodlot. Visser: ‘Ik had hem gevraagd vanwege zijn expertise met betrekking tot politiezaken. Hij kent de gang van zaken als er ergens een dode is gevallen en ik wilde een waarheidsgetrouw verhaal vertellen. Hij verraste me met zijn bevindingen; zo gaf hij bijvoorbeeld aan dat een personage wel erg snel vertrok van de plaats van het ongeval. Mensen zijn in dat geval geëmotioneerd en bovendien wil de politie vaak nog een aantal vragen stellen. Dankzij Peter reageert mijn personage menselijker.’
Geen tekst zonder taart
Sommige schrijvers maken complete whiteboards met planningen, anderen zijn niet aanspreekbaar voor familie in de totstandkoming van hun boek. Visser is wat dat betreft eigenlijk niet veeleisend. ‘Ik schrijf ongeveer 10 à 15 uur per week, op de zaterdag werk ik vaak een halve dag aan een boek. Ik sta op, ik douche en ontbijt en ga direct aan de slag. Voor je het weet ben je de was aan het vouwen of andere klusjes in het huishouden aan het doen en dat wil ik voorkomen. Eén ritueel heb ik wel op mijn schrijfdagen: ‘Als bakkersdochter eet ik er altijd een taartje bij. Het moet leuk blijven.’
Thriller-genre
Noodlot is een thriller, en hetzelfde geldt voor haar eerdere boeken. Vanwaar dit genre? ‘Toen ik startte met schrijven leek de thriller me het meest geschikt: het minst moeilijk en volgens een vast format. Ik ben er inmiddels wel achter dat ik het mezelf helemaal niet makkelijk gemaakt heb. Bij thrillers moet je in de gaten houden dat je spanning opbouwt maar daarin niet doordraaft, waardoor het ongeloofwaardig wordt. Er is vaak sprake van een onverwachte wending en je wil de lezer aan het puzzelen zetten. Je moet subtiel zijn: niks cadeau doen, maar ook niet te weinig prijsgeven. Het genre past ook bij mijn persoonlijkheid, want ik heb veel energie en dingen moeten snel gaan. Een thriller heeft ook vaart nodig.’ Toch ligt er nog wel een wens voor een heel ander soort boek: ‘Ik zou graag eens een levensverhaal over iemand schrijven.’
Marlen als docent
Ze verzorgt workshops en cursussen voor iedereen die interesse heeft in schrijven. Ons gesprek is al een spoedcursus, want Visser kan heel enthousiast vertellen over technieken, stijlelementen en personages. ‘Schrijf niet dat ‘de man die binnenkwam woedend was’. Geef aan dat de deur met een klap dichtvalt, dat je dreunende voetstappen hoort. Show, don’t tell.’ De cursussen zijn heel divers: ‘Ik vertel mensen hoe je het best een uitgever kunt vinden en hoe je je boek in de markt zet, maar verzorg ook workshops over stijl, of het neerzetten van aansprekende personages.’
Zuidplas en Gouda
Eerdere boeken speelden zich af in haar toenmalige woonplaats Leiden, dit boek is gesitueerd in haar huidige woonomgeving: Gouda en Vierschoten, een fictief dorp in de gemeente Zuidplas. Visser: ‘Ik schrijf graag over wat ik ken. Zo kan ik met een paar schetsen een beeld oproepen en komt dit beeld ook overeen met de werkelijkheid.’ In Noodlot omschrijft ze een klein dorp, waar de hoofdprijs van de Postcodeloterij valt op de enige postcode die het dorp rijk is. Heb je een lot? Dan mag je jezelf dus een winnaar noemen, maar Vierschoten heeft ook een aantal verliezers. Deze tweedeling zorgt ervoor dat de verhoudingen in het dorp op scherp komen te staan. Journalist Evy denkt hier een mooi artikel aan te kunnen wijden, maar raakt verwikkeld in het verzwegen verleden van het dorp.
Noodlot ligt nu in de boekhandel.
Heeft u lokaal nieuws uit Zuidplas of omgeving?
Mail het ons via redactie@dichtbijhetnieuws.nl