Capelle – Ziekenhuisapotheker Nicole Botta coördineert in het IJsselland Ziekenhuis de vaccinatie van de eigen medewerkers en hoog-risicopatiënten. Een uitdagend, maar dankbaar project.
Als ziekenhuisapotheker draagt Nicole Botta zorg voor een goede en veilige medicatie voor de patiënten. In januari dit jaar kwam daar een belangrijke taak bij: projectleider vaccinatie. Bijgestaan door een team van zeven mensen, coördineert Nicole het vaccineren van de eigen medewerkers en hoog-risicopatiënten.
Nicole Botta: “Vooral in het begin wisten we niet wanneer er vaccins kwamen, hoeveel en van welk merk. Nog steeds moeten we heel flexibel zijn. Zodra we weten dat er nieuwe vaccins binnenkomen, is het meteen: een zaal vrijmaken, mensen regelen en prikken geblazen. We hebben inmiddels ruim 2.200 patiënten en medewerkers gevaccineerd. Halverwege juni zal het grootste deel van de ziekenhuismedewerkers gevaccineerd zijn.”
“Iedereen die een prik komt halen, komt blij binnen en gaat opgelucht weg. Het is dankbaar werk om te kunnen bijdragen aan de oplossing uit de coronacrisis. Naarmate er meer mensen gevaccineerd zijn, daalt het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames. Je ziet licht aan het einde van de tunnel. Een bemoedigend gevoel.”
Bijzondere levensverhalen en grote saamhorigheid
Jeugdverpleegkundige Jolanda Vonk en Jeugdarts Angela van Noort zijn momenteel voornamelijk bezig met het prikken op de Capelse vaccinatielocatie. Wat maken ze daar mee?
Jeugdverpleegkundige CJG Jolanda Vonk is de vaccinatie-coördinator op de priklocatie in Sporthal Schenkel. Jolanda Vonk: “We hebben met het Centrum Jeugd & Gezin Capelle aan den IJssel natuurlijk al ervaring met groepsvaccinaties. Wat dat betreft niet zo gek dat men bij ons uitkwam. We hebben nu acht ‘priklijnen’ op de locatie en zetten momenteel zo’n 1.100 prikken per dag. De verwachting is dat dit er nog meer worden.”
Jeugdarts Angela van Noort is de medisch eindverantwoordelijke terplekke. Angela van Noort: “Het aantal dat niet komt opdagen, is nagenoeg nul. Mensen zijn zó dankbaar wanneer ze een vaccinatie mogen ontvangen. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun omgeving.”
Jolanda: “Regelmatig komen er emoties los. Soms krijg je dan de meest bijzondere levensverhalen te horen.”
Angela: “Ook onder de collega’s is de saamhorigheid groot. In het kader van het maatschappelijk belang vinden wij het waardevol hier met elkaar een bijdrage aan te leveren.”
‘Neem die prik’
Huisarts Sofieke van Schaik krijgt dagelijks vele vragen over coronavaccinaties. De antwoorden komen steeds op hetzelfde neer: ‘Het is veilig, neem die prik.’
Per dag komen er in de huisartsenpraktijk zo’n 100 tot 150 vragen binnen. Sofieke van Schaik: “Er zijn mensen die vragen of ze voorrang kunnen krijgen voor een prik. Maar daar gaan huisartsen niet over. Of ze willen een ander vaccin; geen AstraZeneca. Dat zeggen ze op basis van informatie over bijwerkingen die echt extreem zeldzaam zijn, dit maakt ze onterecht heel bang. En vergeet niet: In Engeland is de pandemie met AstraZeneca overwonnen. Wat ik steeds benadruk: Het is veilig, neem die prik.”
“Zoveel mogelijk mensen zo snel mogelijk inenten, is dé manier is om uit de ellende te raken en onze levens weer normaal te kunnen oppakken. Corona is een indrukwekkende ziekte. Er zijn mensen die volledig herstellen, maar ook die heel lang klachten blijven houden. Maar dat kunnen ze je misschien beter zelf vertellen.”
De 50-jarige Nicolette Olieman: “Ik ben op 15 december besmet geraakt. Ik hoefde niet naar het ziekenhuis of aan de zuurstof. Inmiddels zijn we ruim vijf maanden verder, en heb ik nog steeds een branderig gevoel op de longen en druk op de borst. Ik zit bij een revalidatiefysio en werk nog steeds maar halve dagen. En ervoor was ik kerngezond, hè. Geen astma, geen medicijnen, geen overgewicht, twee keer in de week sporten. Nu is mijn conditie nog steeds onder nul.”
Meneer van der Kruk, 70 jaar: “Mijn vrouw en ik heb hebben allebei corona gehad. We zijn echt door het oog van de naald gekropen. Het is nu de zesde week na ons ontslag uit het ziekenhuis en nog steeds is de impact op ons lichaam enorm. Ik ben tien kilo kwijtgeraakt aan spiermassa. Het is traumatisch geweest. De droefheid en ellende op de afdeling…de ene redt het wel, de andere niet. We hadden een vitaal leven en ineens haalt zo’n ziekte je onderuit. Als ik hoor van mensen die geen vaccinatie willen, denk ik: Je moest eens weten waar je ‘nee’ tegen zegt.”
