Gouda – Als je het niet weet fiets je er zo voorbij. Net na de Action ligt, goed verscholen achter een heg, een weggetje met een paar woonwagens eraan. Vanaf de achterste wagen zwaait Willy Bleijenberg, van wie we vandaag een rondleiding krijgen. ‘Het ergste kamp van Nederland’, had Willy het woonwagenkamp vooraf genoemd. De gemeente Gouda, die eigenaar is van de grond, zou het hier behoorlijk laten afweten. Tijdens de rondleiding maakt het park haar geuzennaam aardig waar.
Deze serie gaat over het woonwagenkamp aan de Goudkade.
Vandaag in deel I: ‘Wonen op ongelijke grond’
Willy en haar familie wonen nu al zo’n 36 jaar op deze plek. Daarvoor was het landje aan de Eerste Moordrechtse Tiendeweg, aan de voet van de Mallemolen, hun vaste stek. De grond daar was verzakt en bovendien vervuild. Daarom zou de familie van Willy tijdelijk naar de Goudkade verhuizen. Alleen duurde het opruimproject geen 1,5 maar 7 jaar. Toen het werd opgeleverd verzandden de bewoners en gemeente in getouwtrek, waarover meer in deel II van deze serie. Uitkomst is dat de familie nog altijd hier woont, aan de Goudkade.
Gestut
Als we over het terrein wandelen blijkt het veel groter te zijn dan gedacht en door te lopen tot aan de dijk. In totaal staan hier 17 woonwagens. De grond bestaat uit een plak asfalt, die destijds is aangelegd en op veel plekken in beroerde toestand verkeert. Stalen pennen komen omhoog door het zakkende asfalt, het groen langs de rand wordt niet onderhouden. Maar het grootste probleem blijft op het eerste gezicht grotendeels onzichtbaar. Tot we bij een van de woonwagens een kijkje onder de wagen krijgen.
Omdat het asfalt niet is onderheid zakken de staplaatsen schots en scheef en is er wateroverlast. Het asfalt onder de wagens zakt op sommige plekken tot wel veertig centimeter. “De wagens zijn niet te stellen”, vertelt Willy, “als je hem recht wilt zetten duw je het asfalt naar beneden”. Op verzakte plekken zijn ze zo goed en kwaad als dat gaat gestut met tegels en ander materiaal, maar desondanks scheuren de wagens letterlijk uit elkaar. Een broer van Willy: “Ik stond laatst onder de douche toen het glazen wandje uit elkaar barstte, allemaal glassplinters in mijn rug”. Het wandje brak onder de spanning van het zakken.
Artikel gaat verder na de foto
Lekkage
Het meest nijpend zijn de problemen aan de achterkant van het terrein. Hier schuift een hele rij schuurtjes langzaam de sloot in. De beschoeiing die de gemeente eerder maakte houdt niet en hangt uitgezakt in het water. Deuren van de nabijgelegen woonwagen sluiten niet goed meer. De bewoner nodigt ons binnen uit en laat zien waar hij door het verzakken allemaal lekkage heeft gehad. Vochtplekken markeren het plafond: “Bij mijn dochter boven drupte het water tijdens een regenbui laatst zo in bed”, vertelt hij.
Artikel gaat verder na de foto
In de kou
De gemeente blijkt zich ervan bewust dat het terrein scheef is. Zij zegt het straatwerk van de openbare weg binnenkort op te hogen, in strijd tegen de wateroverlast. De situatie onder de wagens aanpakken doet zij niet. Wel is zij in gesprek met een van de bewoners, omdat diens staplaats misschien niet meer te redden zou zijn.
Bewoners voelen zich in de kou gezet. Op het terras achter hun wagen laat de man van Willy ons de kwitantie zien van Belastingsamenwerking Gouwe-Rijnland, met de maandelijks huur voor de staplaats erop. De gemeente Gouda zou bij het instellen van die huur (in 2013) hebben toegezegd het geld te gebruiken om het terrein mee op te knappen. Daar komt bij dat zij zichzelf ervoor verantwoordelijk stelt. In een beleidsstuk uit 2007 lezen we: ‘Zolang de woonwagenstandplaatsen eigendom zijn van de gemeente, heeft zij als verhuurder een verantwoordelijkheid voor onderhoud ervan. (Ook met het oog op verkoop van standplaatsen) is het niet meer dan logisch dat de standplaatsen civieltechnisch goed op orde zijn’.
Hoe de gemeente en woonwagenbewoners in deze situatie terecht zijn gekomen; Daarover lees je meer in deel II van deze serie.
Reactie gemeente Gouda:
De aanpak van de weg en aanpak van de wateroverlast vanaf de weg naar de standplaatsen is een urgent probleem vanwege overlast. Dit is momenteel in voorbereiding. Woonwagens staan op enige hoogte van de grond zodat er geen water naar binnen stroomt en er dus geen acuut probleem is. Bewoners worden geïnformeerd voordat de werkzaamheden starten. Een van de standplaatsen is dermate slecht dat deze mogelijk niet in stand gehouden kan worden. Hierover zijn gesprekken gevoerd met de bewoners en alternatieven aangedragen, maar dit heeft nog niet tot een voor beide partijen wenselijke oplossing geleid. De overige plekken zijn stabiel genoeg en door de aanpak van de weg wordt ook de waterafvoer van de plekken verbeterd.
Op de foto: Willy Bleijenberg